Rab’bin sofrasının ekmeğini yerken ve suyunu içerken veya Rab’bin sofrasını hazırlarken, kutsarken veya dağıtırken ne düşünürsünüz? Birçoğumuz antlaşmalarımızı ve nasıl yaşadığımızı düşünürüz. Günahlarımızı düşünür, bağışlanmak için dua eder ve daha iyisini yapmaya karar veririz.
Bunlar Rab’bin sofrası kutsal töreninin önemli unsurlarıdır. Buna ek olarak, üzerinde düşünülmesi gereken başka bir şey daha vardır; o kadar derin ve o kadar spesifik bir şeydir ki, Rab’bin sofrası dualarının bir parçasıdır. Bu, Tanrı’nın Oğlu, dünyanın Kurtarıcısı İsa Mesih’i hatırlamaktır. Ekmeği yiyenler “[Oğul’un] bedeninin hatırası olarak [yemeye]” ve “O’nu her zaman hatırlamaya” söz verirler (Ö&A 20:77). Benzer şekilde, suyu içenler de “[Oğul’un] ... kanının hatırası olarak” içmeye ve “O’nu her zaman [hatırlamaya] dair” söz verirler (Ö&A 20:79).
Kurtarıcı’yı ve O’nun Kefaretini ve kurban oluşunu hatırlama tercihi bu törenin temelini oluşturur. On İki Havari Kurulu’ndan Yaşlı Jeffrey R. Holland’ın öğrettiği gibi, “Rab’bin sofrası duaların sade ve güzel dilinde … duyduğumuz başlıca sözcüğün hatırlamak olduğu görülmektedir. … Her iki duada da vurgulanan şey, bütün bunların Mesih’i hatırlamak için yapıldığıdır. Böylece O’nu her zaman hatırlayacağımıza ve O’nun Ruhu’nun her zaman bizimle olacağına tanıklık ederiz.'1
Kurtarıcı, ölümlü hizmetinin son gecesinde; çarmıhta ıstırap çekmeden önce Getsemani Bahçesi’nde bizim için acı çektiği gecede, Yeruşalim’deki Fısıh Bayramı sırasında Havarileriyle birlikte Rab’bin sofrasını başlattığında aynı noktaları vurgulamıştır. Örneğin, onlara yemeleri için ekmeği verdikten sonra şöyle söylemiştir, “Bu sizin uğrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın” (Luka 22:19–20; ayrıca bkz. Matta 26:26–28).
Kurtarıcı, Amerika kıtasında Nefililer arasında geçirdiği ilk günü boyunca onlara aynı zamanda Rab’bin sofrası kutsal törenini de öğretmiştir. Yine onlara bedeninin ve kanının hatırası olarak yiyip içmeleri talimatını vermiştir ve bunu yaptıklarında, “bu, Baba’ya beni her zaman hatırladığınızın bir tanıklığı olacaktır” demiştir (3. Nefi 18:7). O bunun ardından şu vaatte bulunmuştur, “Eğer beni her zaman hatırlarsanız, benim Ruhum da sizlerle birlikte olacaktır” (3. Nefi 18:7, 11).
Ne kadar muhteşem bir kutsama! Zorluklar, kargaşa ve bizi sürekli yoldan çıkarmaya çalışan ayartmalarla dolu bir dünyada, bundan daha önemli bir armağana sahip olabilir miyiz? Ruh’un bizimle birlikte olması sayesinde “her şeyin doğrusunu [bilebiliriz]” (Moroni 10:5). Bu bize Rab’bin istediği şekilde yaşamamız, doğru seçimler yapmamız, sadakatle hizmet etmemiz ve O’na benzememiz için güç ve bilgelik verecektir.
Her hafta Rab’bin sofrasına katılırken, O’nu hatırlamak için ne yapabilirsiniz? Hafta boyunca ve yaşamınız boyunca O’nu her zaman hatırlamak için ne yapabilirsiniz?
Sizi bu sorular üzerinde derinlemesine düşünmeye ve Kurtarıcı'yı her zaman hatırlamak üzere bir yükümlülük altına girmeye davet ediyorum. Bunun hayatınızı nasıl değiştireceğine şaşıracaksınız.
Dipnotlar –
1. Jeffrey R. Holland, “This Do in Remembrance of Me,” Ensign, Kasım 1995, 68.
Kurtarıcı’yı Hatırlamak
Sizin ve ailenizin Kurtarıcı’yı hatırlamasına yardımcı olmak için lds.org/go/491214 adresindeki Gelin, Beni Takip Edin içinde bulunan “How can I help others have a meaningful experience with the sacrament?” (Başkalarının Rab’bin sofrası ile anlamlı bir deneyim yaşamasına nasıl yardımcı olabilirim?) ders taslağını incelemeyi düşünün. Bu sayfadaki, “Always Remember Him,” (O’nu Her Zaman Hatırla) adlı video bir aile ev akşamı kaynağı olarak kullanılabilir.
Benim Rab’bin Sofrası Deneyimim
Kendimi bildim bileli, Rab’bin sofrası sırasında İsa Mesih’i düşünmem söylenirdi. Geçen aralık ayında Rab’bin sofrasını ilk kez dağıttığımda içimi bir huzur ve kutsallık duygusu kapladı. Ruh’un bana başkalarının Mesih’e gelmesine yardım ettiğimi söylediğini hissettim. Cennetteki Babam’ın kendisine hizmet etmeme ve başkalarına yardım etmeme izin verecek kadar bana güvendiği için minnettarım.
Jacob R., 12 yaşında, Idaho, ABD