Kurtarıcı, Dirilişinin ardından Neflilere hizmet ettiğinde, gerçekleşen olağanüstü ibadet eylemlerine çocukları da dahil etmeye özen göstermiştir. “Onların küçük çocuklarını birer birer aldı, onları kutsadı ve Baba’ya onlar için dua etti” diye kaydedilmiştir. Kalabalığa, “Küçük çocuklarınıza bakın” dedi. Yetişkinler, meleklerin “ateşin ortasındaymış gibi” inişini huşu içinde izlediler ve “küçük çocukların etrafı ateşle çevrildi ve melekler onlara hizmet ettiler.” (3. Nefi 17:21, 23, 24).
Çocuklarımız orada değildi; Kurtarıcı, “Bırakın, çocuklar bana gelsin” dedi. “Onlara engel olmayın! Çünkü Tanrı’nın Egemenliği böylelerinindir” (Markos 10:14) dediği ölümlü hizmeti sırasında da orada değillerdi. Yine de çocuklarımız O’nun için değerlidir ve onların yüreklerine Kutsal Ruh dokunabilir. O’nun çocuklarımıza bu şekilde dokunma fırsatlarından biri, tüm Kilise üyeleri için O’nun adına düzenlenen kutsal ibadet olan Rab’bin sofrası toplantısıdır.
Çocuklar İbadet Edebilir ve Ruhu Hissedebilir
Çok küçük çocuklar bile Kutsal Ruh tarafından bahşedilen güzel, kutsal, şefkatli duyguları tecrübe edebilir ve tüm çocukların buna ihtiyacı ve hakkı vardır. Çocuklarımızın Ruh’u hissedebilmeleri için, Rab’bin sofrası toplantısına katılmaları ve sakin, sessiz sesin fısıltılarını hissedebilecek kadar huzur içinde olmaları gerekir. Bu her zaman kolay değildir, ancak çocuklarımıza “Sakin olun, bilin ki, Tanrı benim!” diye öğretebiliriz (Mezmurlar 46:10). Çocuklara saygılı bir örnek oluşturmanın yanı sıra, ebeveynler, akrabalar, öğretmenler ve liderler aşağıdaki düşünceleri çocukların saygılı bir ibadet deneyimi yaşamalarına yardımcı olmak için yararlı bulabilirler.
Saygılı ibadet öğretimi evde başlar. Bu öğretim küçük çocuklarla ne kadar erken başlarsa o kadar kolay olur. Çocuklarımıza Ruh’u hissetmenin ne kadar önemli olduğunu; bu özel, kutsal duyguları elde etmek için ne yapmaları gerektiğini ve onları nasıl fark edeceklerini öğretmemiz gerekir. Ayrıca evde Ruh’a elverişli, sessiz anlar sağlamaya çalışabiliriz. Birçok aile, aile ev akşamlarına ek olarak, kutsal kitap okuma ve ilahi söyleme ile günlük adanmışlıklara sahiptir.
Ebeveynler evde zaman ayırarak küçük çocuklara neden kutsal Rab’bin sofrası toplantısına katıldığımızı açıklayabilirler. Aile duaları sırasında Rab’den her çocuğun onlara öğretmeye çalıştığımız şeyi anlamasına yardımcı olmasını isteyebiliriz.
Kilise toplantılarından önce çocuklarımıza neler olacağını ve hepimizin buna nasıl katılacağını hatırlatabiliriz: “Kilise’ye sessizce gireriz. Ailece birlikte oturur ve başlangıç müziğini dinleriz. Müziği dinlerken Rab’bin sofrası için hazırlanırız ve Ruh’u hissedebiliriz. Bu mutlu, huzurlu ve sakin bir duygudur.”
Çocuklara aynı şekilde özel bir müzik parçasını birkaç dakika boyunca sessizce dinlemeleri öğretilebilir. Müzik Ruh’un bir aracıdır ve çocuklar sözleri anlamasalar bile bu Ruh’u hissedebilirler.
Çocukların Katılmasına Yardımcı Olmak
Her yaştan çocuk çeşitli seviyelerdeki ilahilere katılmaktan keyif alabilir. Küçük çocuklar metinde tekrarlanan cümleleri dinlemeye bayılırlar. İlahilerimizin pek çoğunda bu tür cümleler veya nakaratlar vardır ve küçüklerin kelimeleri duymalarına yardımcı olabiliriz. Yaklaşan kelimeleri çocuğun kulağına fısıldarsak, kelimeler söylenirken duyacaktır. Örneğin, nakaratın başında “İsa gülümseyen yüzünü gösterir’ sözünü dinle” diye fısıldayabilir ve topluluk bu sözleri söylerken çocuğun yüzüne yayılan gülümsemeyi izleyebiliriz.
Çocuklar büyüdükçe, bu özel cümlelerin söylenmesine katılmayı öğrenebilirler. Çocuklar “Ah, bu harika” ya da “Tanrı’ya şükürler olsun” ya da “Güzel gün” demeyi çok severler. Yavaş yavaş, çocuklar daha uzun bölümlere, tüm koroya ve sonunda tüm ilahiye katılabilirler. Evde pratik yapmamız yardımcı olur.
Biraz okuyabilen çocuklar da ilahileri aynı şekilde yavaş yavaş okumayı öğrenebilir ve bunu yaparken büyük bir başarı duygusu yaşarlar. Bu onlar için bir model oluşturur, böylece ergenlik çağına geldiklerinde ilahileri söylemeye devam etme olasılıkları artar.
Çocuklar en erken yaşlardan itibaren dua etmeyi öğrenebilirler. Evde, ebeveynleri tarafından yönlendirilen küçük çocuklar bile kollarını kavuşturur ve ailenin geri kalanıyla birlikte başlarını öne eğerler. Aynı şey Rab’bin sofrası toplantılarında, açılış, kapanış ve Rab’bin sofrası duaları sırasında da gerçekleşir. Güzel ve anlamlı Rab’bin sofrası dualarını evde çocuklarımızla birlikte okuyabilir, onlara kelimelerin ne anlama geldiğini anlayabilecekleri düzeyde açıklayabiliriz. Bazı büyük çocuklar için duaları ezberlemeye çalışmak faydalı olabilir. İlahilerde olduğu gibi, ne olduklarını bilirlerse kelimeleri “duyacaklardır”. Ayrıca Rab’bin sofrası anlamını çocuklarımızın anlayabileceği bir şekilde açıklayabiliriz.
Çocukların Saygılı Olmalarına Yardımcı Olmak
Çocuklarımızın Rab’bin sofrası toplantısında yapılan konuşmaları takdir etmelerine yardımcı olmak için çok şey yapabiliriz. Başkan Spencer W. Kimball şöyle öğüt verdi: “Konuşmacının mesajını açıklığa kavuşturmak için ara sıra fısıltıyla yapılan bir yorum... çocuğun olup bitenlerle ilişki kurmasına yardımcı olabilir. Örneğin, baba fısıldayabilir, ‘Şu anda konuşan Gordy’nin babası. Öncüler hakkında konuşuyor.’”1
Ebeveyn zaman zaman söylenenleri kısaca özetleyebilir ve çocukların dikkatini tanıyabilecekleri kutsal kitap hikayelerine çekebilir: “Bu hikayeyi biliyorsunuz! Abinadi ve Kral Nuh hakkında.”
Elbette tüm bunlar başkalarının dikkatini dağıtmamak için çok sessiz bir şekilde çocuğun kulağına fısıldayarak yapılmalıdır.
Bazı ebeveynler, “Çocuklarımız Rab’bin sofrası bitene kadar saygılı davranıyor ve bunun yeterli olduğunu düşünüyoruz” diye düşünebilir. Ancak toplantının tamamı ibadete ayrılmıştır ve çocuklarımız da bu ibadetin tamamına davetlidir. Rab’bin sofrasını Kurtarıcı’nın Kefaretini hatırlamak ve O’nunla olan antlaşmalarımızı yenilemek için alırız. Konuşmalar bu hatırlama ve bağlılığın parçalarıdır.
Çocuklarımız konuşmacılara saygı duymalı ve saygı göstermelidir. Çocuklarımıza sevgiyle şöyle öğüt verebiliriz: “Her şeyi anlamadığınızı biliyorum ama konuşmacılar bize Rab’bin öğrenmemizi istediğini düşündükleri şeyleri anlatacaklar. Biraz anlamana yardımcı olacağım ve eve döndükten sonra bu konu hakkında daha fazla konuşacağız.”
Kilisede araştırmacı arkadaşlarımızla birlikte oturduğumuzda, onların Ruh’u hissetmelerini ve iman etmelerini arzularız. Bir anlamda çocuklarımız da bizim araştırmacılarımızdır. Onlar için de aynı özlemi duymuyor muyuz?
Çocukların Ruhu Hissetmelerine Yardımcı Olmak
Birçok kişi Rab’bin sofrası toplantısına Rab’be yaklaşma ve Kutsal Ruh’tan ilham alma arzusuyla gelir. Herhangi birimizin saygısız davranışı diğerlerinin dikkatini ibadet etme arzusundan uzaklaştırabilir. 1989-2000 yılları arasında Yetmişler’in bir üyesi olarak görev yapan Yaşlı Alexander B. Morrison, Afrika Rab’bin sofrası toplantılarını şöyle anlatıyor “Herkes, hem çocuklar hem de yetişkinler, konuşmacıyı yoğun bir konsantrasyonla izler. Sıralarda kımıldamak yok, su içmek için içeri girip çıkmak yok, tuvalete gitmek yok. Bu koşullar altında Rab’bin sofrası toplantılarındaki ruhsallık düzeyi yüksektir.”2
Çocuklarımızı ibadet etmeye zorlayamayız, ancak Ruh’u davet edecek şekilde davranmalarına yardımcı olabiliriz. Elbette her çocuk kendine özgüdür ve birinde işe yarayan bir şey diğerinde işe yaramayabilir. Ancak çocuklarının ibadet etmelerine ve Ruh’u hissetmelerine dua ederek yardımcı olmaya karar veren anne babalar, bu konuda vahiy ve ilham alma hakkına sahip olduklarını sevinçle göreceklerdir.
Yakın ailenin yanı sıra başkaları da çocukların saygı ve hürmet göstermesini teşvik edebilir. Konuşmacılar basit bir dil kullanabilir ve tanıdık kutsal kitap hikayelerine yer verebilir. Müzik direktörleri ve org çalanlar çocukların bileceği ve hoşlanacağı müzikler çalabilirler. Rahiplik liderleri toplantılarda Kutsal Ruh’un hazır bulunmasını sağlamak için çalışabilirler.
Muazzam Bir Fırsat
İbadet hizmetleri, çocukların özdenetim ve başkalarının haklarına ve ihtiyaçlarına saygı duymayı öğrenmeleri için muazzam bir fırsattır. Bu kutsal toplantılar, çocukların Kutsal Ruh’un hizmetini hissetmeyi ve arzulamayı öğrenmelerine yardımcı olmak için hepimizin birlikte çalışması gereken fırsatlardır. Böylece büyüdükçe Kurtarıcı’ya karşı derin ve kalıcı bir sevgi kazanacaklar; bu sevgi onları O’nun kollarına giden uzun ince yolda ayakta tutacaktır.
Saygı
“Rab’bin sofrası toplantılarımızı güçlendirmeli ve onları gerçek anlamda ibadet saatleri haline getirmeliyiz. İnsanların kiliseye geldiklerinde sessiz, saygılı ve düşünceli oldukları bir saygı ruhu geliştirmeliyiz. ... Rab’bin sofrası toplantısı, pazar günü Rab’bin sofrasından yiyip içmek ve Rab ile olan antlaşmalarını yenilemek için bir araya gelen kişiler için ruhsal bir tazelenme zamanı olmalıdır.”
Başkan Gordon B. Hinckley, Pittsburgh Pensilvanya Bölgesel Konferansı, 27 Nisan 1996; Ensign, Ağustos 1997, 6; Temmuz 1997, 73.